Κάιρο

Φτάσαμε μεσημεράκι στο Κάιρο, την μεγαλύτερη πόλη της Αφρικής που μετρά άνω των 20 εκ. κατοίκους. Το πρώτο πράγμα που προσέχει κανείς είναι το απέραντο κυκλοφοριακό χάος... Άπειρες σακαράκες να καταστρατηγούν κάθε ΚΟΚ, και επικρατέι ένα χάος που η κυβέρνηση προσπαθεί μάλλον μάταια να περιορίσει. Βλέπετε η ασφάλεια του οχήματος δεν είναι υποχρεωτική και όπως μας είπε ο ξεναγός, αμα σε τρακάρει κάποιος απλά κατεβαίνεις και παίζεις ξύλο μαζί του...

Η θέα του Νείλου όμως σε κάνει να ξεχάσεις αμέσως, το κομφούζιο στους δρόμους και σε κυριεύει μ' ένα αίσθημα δέους. Είναι απλά τεράστιος, πανέμορφος στη θέα και παμβρώμικος αν χαζέψεις τα νερά του... Άπειρες φελούκες και ποταμόπλοια προσφέρουν καθημερινά μικρές κρουαζιέρες για να χαζέψεις κυρίως τα χλιδάτα ξενοδοχεία στις όχθες του...

Το Κάιρο ουσιαστικά αποτελείται από 4 διαφορετικά πρόσωπα. Έχουμε το Ισλαμικό, το Φαραωνικό, το εμπορικό και το λαΐκο...

Στο μυαλό μου πίστευα πως οι πυραμίδες είναι μέσα στην έρημο, μακριά από το Κάιρο...Η πραγματικότητα είναι τελείως διαφορετική... Οι πυραμίδες και η Σφίγγα είναι μέσα στην πόλη και αμέσως μετά η έρημος... Στέκουν επιβλητικές και υπερηφαεύονταιπως είναι το μόνο από τα 7 θαύματα που σώζονται μέχρι σήμερα... Το να μπεις σε μια από τις 3 είναι μια πράξη θάρους, καθώς οι κλειστοφοβικοί, οι καρδιακοί και όσοι έχουν αναπνευστικά προβλήματα απλά θα πρέπει να τις αποφύγουν. Το να κατεβαίνεις 40 μέτρα γονατιστός έναν αποπνικτικό διάδρομο και να ξανανεβαίνεις για να δεις απλά ένα άδειο δωμάτιο δεν αξίζει το ρίσκο... Απλά για την εμπειρία και μόνο όσοι αντέχουν ας το δοκιμάσουν. Προσωπικά απογοητεύτικα από το εσωτερικό :-)

Η Σφίγγα σε μικρή σχετικά απόσταση από τις πυραμίδες σε μαγνιτίζει με το μέγεθός της, αν και δεν βρίσκεται σε πάρα πολύ καλή κατάσταση... Βλέπετε η μολυσμένη ατμόσφαιρα του Καΐρου δεν την έχει αφήσει ανέπαφη.

Τελειώνοντας με το παρελθόν, στο Αρχαιολογικό Μουσείο, θα θαυμάσετε αμέτριτους θησαυρούς και ευρήματα του Αιγυπτιακού πολιτισμού και φυσικά τις μούμιες, για τις οποίες χρειάζεται ξεχωριστό εισιτήριο που όμως αξίζει τα λεφτά του στο έπακρο. Δυστυχώς ξεχνάτε τις φωτογραφίες... Η μανία που έχουν να σε ψάχνουν και στο μουσείο και στις πυραμίδες για κάμερες είναι εκνευριστική.

Στο παζάρι του Χάν-ελ-Χαλίλι δεν χρειάζεται να δώσετε 4 περιουσίες που λέει και το άσμα για να αγοράσετε σουβενίρ. Χρειάζεται όμως να έχετε χιούμορ και υπομονή γιατί κυριολεκτικά θα σας τραβάνε από μαγαζάκι σε μαγαζάκι και από καφενείο σε καφενείο... Έχει απίστευτη πλάκα και με τα παζάρια στις τιμές μπορείς πραγματικά να πετύχεις ευκαιρίες... Με καλή διάθεση και χαμόγελο άνετα η τιμή μπορεί να πέσει και κάτω από το 40% που θα σου πει αρχικά ο πωλητής... Στο τέλος θα είστε και οι 2 χαρούμενοι, αυτός γιατί όσο και αν πουλήσει, κέρδος θα έχει και συ γιατί κατάφερες και τον κατέβασες τόσο χαμηλά...

Επειδή όπως είδα έγραψα ολόκληρη έκθεση θα τελειώσω θα κάνω μια αναφορά στη Νεκρόπολη και την Ηλιούπολη... Στη Νεκρόπολη θα δει κανεις τους ζωντανούς να συμβιώνουν μαζί με τους πεθαμένους, στην προσπάθεια των πρώτων, να επιβιώσουν στην φτώχεια τους... Καθώς στην Αρχαία Αίγυτπο πίστευαν στη μεταθάνατο ζωή, έκτιζαν δωμάτια/σπίτια δίπλα στους τάφους έτσι ώστε να μπορέσει ο νεκρός όταν θα επιστρέψει να έχει κάπου να μείνει... Αυτούς τους χώρους τους σιγά σιγά τους κατοίκησαν πάνω από 2 εκ. ανθρώπους που ζούν κάτω από άθλιες συνθήκες... Για να καταλάβετε ο μέσος Αιγυπτιακός μισθός είναι 60 ευρώ... Οι κάτοικοι της Νεκρόπολης δεν έχουν ούτε τα 60...

Στον αντίποδα είναι η Ηλιούπολη... Αρχικά Γαλλική συνοικία που κατοικήθηκε και από τους Έλληνες της Αιγύπτου, κατακλίζεται από τον πλούτο και την χλιδή... Εκεί θα βρείτε και το εμπορικό κέντρο City Stars, που για να καταλάβεται είναι 3 φορές μεγαλύτερο από το the Mall και είναι γεμάτο μάρμαρα και γρανίτες... Αυτά για σήμερα... Θα επανέλθω με review για την Αλαξάνδρεια και μερικά tips:-)